خبرگزاری آریا - به گفته ی پروفسور "یاگیل لیفی"، پژوهشگر "روابط میان ارتش و جامعه "اسرائیل "؛ در سایه ی بزرگ‌ترین فاجعه انسانی تاریخ معاصر در غزه، که در نتیجه ی ویرانی،گرسنگی و مرگ، پدید آمده و با در نظر گرفتن این واقعیت که اغلب کشورهای اروپایی، "اسرائیل" را مسئول کامل این فاجعه می‌دانند، می‌شد انتظار داشت که رهبران اروپا برای فعال‌سازی ناتو اعمال فشار کنند.
"لیفی" با انتشار مقاله ای در روزنامه "هاآرتص" نوشت "غرب می‌توانست از خود "اسرائیل" الهام بگیرد؛ چرا که تنها دو هفته پیش، "اسرائیل" که خود را نماینده‌ای از سوی جامعه جهانی جلوه داد، با ادعای داشتن مسئولیت در ابراز حمایت" - که در سال 2005 از سوی سازمان ملل تصویب شد - به بهانه ی دفاع از دروزی‌ها، به سوریه حمله کرد؛ در حالی که حکومت دمشق، خود، در محافظت از این مردم ناکام مانده بود".
او ادامه داد "در مورد غزه، از اینکه کسی حتی به اقدام نظامی علیه "اسرائیل" فکر کند؛جای بسی تردید جدی است؛ چه برسد به إعمال منطقه پرواز ممنوع، یا اجرای عملیاتی کوچک علیه این رژیم؛ مانند استقرار نیروهایی برای جداسازی نظامیان اسرائیلی از مردم غزه... زیرا در چنین شرایطی، به احتمال زیاد "اسرائیل" جرأت مقابله با نیروهای غربی را نخواهد داشت، حتی اگر برخی وزرا خواهان آن باشند".
"لیفـی" بر این باور است که "در واقع هیچ‌کس در غرب به چنین اقدامی فکر هم نخواهد کرد، چرا که "اسرائیل" از حمایت کامل آمریکا برخوردار است، همچنان بخشی از غرب تلقی شده، و به‌عنوان بخشی از "دیوار آهنین" در برابر جهان اسلام شناخته می‌شود... افزون بر این، هنوز هم با "اسرائیل" به دلیل شوک ناشی از واقعه 7 اکتبر، با رأفت برخورد می‌شود.. بنابراین، ایالات متحده و غرب تنها به تماشای ادامه‌ی گرسنگی، ویرانی، نسل کشی و آوارگی در غزه ادامه خواهند داد — و به نظاره‌ی کودکانی خواهند نشست که در غزه دفن می‌شوند و همزمان با آن‌ها، هویت اخلاقی "اسرائیل" نیز به خاک سپرده می‌شود".
در همین زمینه، "عاموس هرئیل"، تحلیلگر نظامی روزنامه،نیز در همین نشریه نوشت "اسرائیل"، دیگر نمی‌تواند با قاطعیت مدعی شود که سیاست گرسنگی سیستماتیک را دنبال نمی‌کند؛ چرا که اکثریت کارشناسان بین‌المللی، شواهد روشنی از چنین رویه‌ای از آنرا ثبت کرده‌اند. افزون بر آن، ماه‌هاست که برخی وزرا و ژنرال‌های بازنشسته اسرائیلی آشکارا، از این سیاست حمایت می‌کنند، و هشدارهایی نیز از سوی سازمان‌های بین‌المللی و حتی در جلسات داخلی نهادهای امنیتی "اسرائیل" مطرح شده است".
"هرئیل" معتقد است "در پی فشار صریح آمریکا برای ایجاد تسهیلات، نتانیاهو تحت فشار قرار گرفت و به‌سرعت با اعطای آتش‌بس‌های به اصطلاح انسان دوستانه، باز کردن مسیرهایی برای عبور کاروان‌های کمک‌رسانی، و حتی ارسال کمک‌های بشردوستانه از طریق نیروی هوایی "اسرائیل"، دست به تغییر بنیادین درسیاست تل آویو زد... بدیهی است که نتانیاهو به شرکای راست‌گرای افراطی خود خواهد گفت که به‌زودی، پس از نزدیک شدن بیشتر به ترامپ، خواهد توانست عملیات نظامی قاطعانه ای علیه حماس آغاز کند".
وی ادامه داد "گاه چنین به نظر می‌رسد که "اسموتریچ و بن‌گویر" نه برای اجرای برنامه‌های کوچ اجباری و شهرک‌سازی دوباره، بلکه برای ادامه‌ی یک جنگ بی‌پایان به کابینه پیوسته‌اند؛ چرا که همین درگیری خونینِ بی‌سرانجام، تداوم سیاست الحاق کرانه باختری به سرزمین اشغالی "اسرائیل"را آنهم "بدون پوشش رسانه‌ای" ممکن می‌سازد".
بر اساس تحلیل "عاموس هرئیل"، رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی، "ایال زامیر"،حمایت خود را از معامله تبادل اسرا پنهان نمی‌کند و برآورد ارتش این است که می‌تواند با سطح تهدیدی که پس از ضربات نظامی به حماس در غزه شکل می‌گیرد، مقابله نماید؛ هرچند این ارتش هرگز قادر به شکست و نابودی حماس نخواهد بود".
هرئیل همچنین از قول دو افسر ارشد ارتش صهیونیستی نقل میکند که "مدلی که ارتش در جنوب لبنان در مقابله با حزب الله اجرا میکند، می‌تواند در غزه نیز به کار گرفته شود... ارتش "اسرائیل" بر چند نقطه محدود در داخل خاک لبنان مسلط است؛ در حالی که با حزب‌الله ی مواجه است که با وجود شکست در جنگی که در نوامبر گذشته پایان یافته، همچنان به‌مراتب قدرتمندتر از حماس باقی مانده است... با این حال، ارتش "اسرائیل"ادعا میکند که همچنان آزادی عمل در حملات دارد و توانسته است از مرزها به‌خوبی دفاع کند و روند بازگشت تدریجی ساکنان به شهرک‌های شمالی را پیش ببرد...اما اگر چنین چیزی صحت هم داشته باشد، آیا امکان اجرای مدلی مشابه در غزه نیز وجود دارد؟!".
به گفته "هرئیل"، در صورت مخالفت با پیشنهادهای ارتش، ایال زامیر "رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی"؛ ترجیح خواهد داد که به سیاست محاصره و فرسایش؛ آن هم در یک‌چهارم از مناطق باریکه غزه که هنوز حماس در آن حضور دارد وعمیقا با غیرنظامیان ادغام شده؛ ادامه دهد و به احتمال زیاد، افشای برنامه‌ای در اوایل ماه جاری مبنی بر فراخواندن نیروهای ذخیره برای 74 روز خدمت در امسال، اقدامی تصادفی نبوده و نوعی پیام غیرمستقیم از سوی زامیر بوده تا نشان دهد رؤیای افراطیون حاضر در کابینه برای اشغال کامل غزه، هزینه‌های مالی، جانی و روانی سنگینی در پی خواهد داشت.
وی در پایان نوشت "این اتفاقی نیست که رسانه‌ها و حامیان راست‌گرایان در پی افزایش گزارش‌های منتشرشده درباره خودکشی سربازان و درخواست‌های متعدد نیروهای خسته و فرسوده برای بازنگشتن به غزه، به کارزار "سکوت" متوسل شده‌اند. زیرا بهتر است آینه‌ای را که واقعیت را نشان می‌دهد، بشکنند تا اینکه اجازه دهند حقیقت، رؤیای پیروزی مطلق — را که در واقع به معنای جنگی بی‌پایان است — از بین ببرند.