خبرگزاری آریا - نخست‌وزیر ارمنستان با اشاره به بسته‌بودن مرزهای این کشور با ترکیه و جمهوری آذربایجان، مرزهای ایران و گرجستان و نیز روابط با این کشورها را برای ایروان بسیار مهم اعلام‌کرد.
«نیکول پاشینیان» نخست وزیر ارمنستان طی نطقی در نشست «شورای آتلانتیک» در واشنگتن، با اشاره به بسته بودن مرزهای این کشور با ترکیه و جمهوری آذربایجان اعلام کرد: از چهار مرزی که ما با کشورهای همسایه داریم، فقط مرزهای ما با ایران و گرجستان باز هستند و روابط با این دو کشور برای ما بسیار حائز اهمیت است.
وی گفت: ما همکاری و روابط عمیقی با ایران و گرجستان داریم و خواهان تقویت این روابط هستیم.
این مقام ارمنی، گسترش روابط با همسایگان و کشورهای منطقه را اولویت سیاست خارجی ایروان اعلام کرد و افزود: همانطور که می دانید شرایط بین المللی مانع از گسترش و تعمیق روابط ما با برخی از همسایگانمان شده است.
پاشینیان با اشاره به گفت‌وگوهای ایروان و باکو برای حل مسائل دوجانبه، خاطرنشان کرد: ما می خواهیم فصل جدیدی در روابط با ترکیه و آذربایجان بگشاییم و 15 ماده از 17 ماده پیش‌نویس توافقنامه صلح ارمنستان و جمهوری آذربایجان به توافق رسیده‌اند.
وی بر ماندن ایروان در اتحادیه اقتصادی اوراسیا تاکید کرد و گفت: ما عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را تعلیق کردیم چون برای تامین امنیت ما اقدامی نکرد.
نخست وزیر ارمنستان هدف از امضای پیمان مشارکت راهبردی با آمریکا و در عین حال گسترش روابط با اروپا را تنوع بخشیدن به روابط با جهان و برخوردای از حمایت آنها در حوزه های اقتصادی و امنیتی اعلام کرد.
، درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد، اما درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال 1990 میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال 1994 پس از کشته شدن 30 هزار نفر از دو طرف متوقف شد.
بحران قره‌باغ که در فوریه سال 1988 تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس 1994 ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد.
در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان، یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود شش سال به طول انجامید که طی آن حدود 35 هزار نفر کشته و بیش از 800 هزار نفر نیز آواره شدند.
پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال 2020 که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا شش هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در 33 ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.
دولت ارمنستان برای برقراری ثبات و امضای معاهده صلح، با واگذاری چهار روستا به جمهوری آذربایجان موافقت کرد.