خبرگزاری آریا -محمدرضا ایازی/ بحران آب در آذربایجان شرقی دیگر یک افسانه نیست و به واقعیتی دردناک تبدیل شده است، با توجه به اهمیت بحران آب در کشور و به‌ویژه در آذربایجان شرقی، نیاز فوری به تدوین و اجرای برنامه‌های جامع مدیریت بحران و پدافند غیرعامل در این حوزه احساس می‌شود. این برنامه‌ها باید شامل راهکارهای عملی برای پیشگیری، کاهش آثار بحران و مقابله با تهدیدات بالقوه منابع آب باشد تا از فاجعه‌های مضاعف آتی جلوگیری شود.
به گزارش خبرنگار ما در تبریز؛ مشکلات آب نه تنها در این استان بلکه در سراسر کشور به وضوح قابل مشاهده است و اینکه مردم باید نهایت دقت را مصرف آب داشته باشند شکی نیست. با این حال، مسئولان نیز باید مسئولیت این بحران را پذیرفته و در مسیر حل آن گام بردارند، نه اینکه همه تقصیرات را بر دوش مردم بیاندازند.
مردم 47 سال است که در کنار مسئولان برای حفظ منابع آب و رفع تمام مشکلات ناشی از بی تدبیری مدیریتی همکاری کرده‌اند، اما این مسئولان هستند که در نیمه راه مسیر را گم کرده و نتواسته‌اند راهکارهای واقعی برای حل بحران ارائه دهند.
یکی از دلایلی که بحران آب در آذربایجان شرقی به شدت خود را نشان داده، کشاورزی سنتی است که به شدت بر منابع آب تاثیر منفی گذاشته است، استفاده غیر اصولی از منابع آب، آبیاری غرقابی و کشت محصولات پرمصرف، باعث شده تا سفره‌های زیرزمینی به سرعت تحلیل برود و چاه‌های عمیق بیشتر از پیش به عمق بحران افزوده شود.
در حالی که متخصصان و کارشناسان در رسانه‌ها و مجامع علمی داخلی و بین‌المللی هشدار می‌دهند، هنوز به عوامل ریشه‌ای این بحران توجه کافی نشده است.
آذربایجان شرقی درحالی با بحران آب دست و پنجه نرم می‌کند که می‌توان با استفاده از تجارب جهانی و اعمال سیاست‌های درست، از تبدیل این بحران به یک فاجعه جلوگیری کرد، اما این نیازمند هم‌افزایی بین مردم، رسانه‌ها، مسئولان و کارشناسان است تا به صورت یکپارچه به مقابله با بحران آب پرداخته شود.
به هر حال ضمن تشکر از برخی کارهای انجام یافته در این حوزه به صراحت می توان گفت: متاسفانه مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب آذربایجان شرقی در حل بحران انتقال آب ارس و مطالبات مردم از این مهم به‌طور کامل ناتوان است و به جای ارائه راهکارهای عملی و مؤثر، مسیر راحت‌تر را در ایجاد نگرانی و استرس برای مردم انتخاب کرده است.
ضمن احترام به مدیرعامل آب منطقه‌ای آذربایجان‌شرقی، انتظار می‌رفت که ایشان از طریق تعامل و همراهی بیشتر با رسانه‌ها، ابتدا با زمزمه، سپس با فریاد و نهایتاً با نعره، این هشدار را به دولت و مجلس منتقل می‌کرد تا پیش از آنکه دیر شود، واقعیت شنیده شود؛ اما این اتفاق نیفتاد!
پرسش اینجاست که چگونه برای استان اصفهان، پروژه انتقال آب از خلیج فارس عملیاتی شد، اما برای آذربایجان شرقی چنین اراده‌ای شکل نگرفت؟
متأسفانه در شرایطی که بحران، تصمیم‌هایی جدی و راه‌حل‌هایی اصولی را می‌طلبد، همچنان با رویکردی سطحی و ناکارآمد مواجه هستیم. کاش آقای غفاری خود به این جمع‌بندی می‌رسید که دیگر توانایی اداره این مسئولیت را ندارد تا مدیری جوان‌تر، پرانرژی و مسئولیت‌پذیر، سکان مدیریت آب منطقه‌ای آذربایجان را به دست گیرد.
مردم منطقه که به درستی فرهنگ مصرف آب را درک کرده‌اند، هرگز از بحران آب غافل نبوده‌اند، اما به‌دلیل ضعف در مدیریت، هنوز هیچ‌گونه اقدامی اساسی برای رفع مشکلات آب صورت نگرفته است.
کشاورزی سنتی و بهره‌برداری غیرکارشناسی از منابع آب، وضعیت سفره‌های زیرزمینی و چاه‌های عمیق را به‌شدت بحرانی کرده و ابعاد مشکلات را چندین برابر کرده است. با این حال، هیچ‌گونه توجهی از سوی مسئولان به این مسائل مشاهده نمی‌شود و همچنان مردم به‌عنوان مقصر اصلی معرفی می‌شوند.