خبرگزاری آریا- مقاله عابدین مؤمنی استاد دانشگاه تهران درخصوص توحید و نفی طبقات اجتماعی.
به گزارش خبرنگارآریادرشهرستان بابل: درمتن مقاله دکترعابدین مؤمنی استاد دانشگاه تهران درخصوص توحید و نفی طبقات اجتماعی به شرح ذیل آمده است.
بسم اللّٰه الرَّحمٰن الرَّحیٖم
توحید و نفی طبقات اجتماعی
مقام معظم رهبری در تاریخ 1353/7/8 سیزدهم رمضان 1394 در مسجد امام حسن مجتبی علیه السَّلام مشهد مقدس راجع به تعَهُّدی که توحید بر دوش موَحِّد می گذارد سخنرانی کردند فرمودند: جامعه توحیدی یک جامعۀ بی طبقه است، یک جامعه‌ای است که گروه های انسان ها در آن جامعه از یک دیگر بر حسب حقوق و مزایا جدا نشدند. همۀ انسان ها زیر یک سقفِ حقوقی زندگی می‌کنند. همه در یک مسیر و با یک نوع امکانات و با یک نوع حقوق زندگی می‌کنند و حرکت می‌کنند. این جامعه ای است که توحید از لحاظ طبقه بندی اجتماعی، در مقابل دید ذهن ما و تصوُّر ما می‌گذارد.
به تاریخ که بر می‌گردیم، می‌بینیم اختلاف طبقاتی از جملۀ دردهای مزمن تاریخ است در همۀ اجتماعات. نه فقط اجتماعات عقب ماندۀ قبایلی، نه فقط اجتماعات سرزمین های دور از تمَدُّن، بلکه در آن کشورها و سرزمین هایی که مادر تمَدُّن و گاهوارۀ تمَدُّن بشری هستند، در همان جاها اتّفاقاً اختلاف طبقاتی با زشت ترین چهره‌ای و کریه ترین صورتی خودش را به ما از لابه‌لای اوراق تاریخ نشان می‌دهد.
واقعاً ستم بزرگ تاریخ و لکۀ ننگ تاریخ بشر از جمله همین است: اختلاف طبقاتی. یعنی چه اختلاف طبقاتی؟ یعنی این که انسان هایی که در این جامعه زندگی می کنند، این ها مثل هم نیستند. یک عِدَّه محکومند به این که محرومیت بکشند، رنج ببرند، خدمت گروه‌های دیگر را بکنند و باید از این محرومیت و رنج گله‌ای هم نداشته باشند. یک عِدَّه هم بایستی برخوردار باشند، بهره‌مند باشند، لذت و عیش زندگی برای آن ها باشد، از همۀ مزایا آن ها بتوانند استفاده بکنند و اشکالی هم نداشته باشد.
(طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن ص209-210) امروز در دنیا مخصوصاً در دنیای سرمایه داری، مخصوصاً در کشورهایی که از لحاظ سرمایه داری اوجِ بیشتری گرفته‌اند، اختلاف طبقاتی به نحو بارزی مشهود است. البته آن جا هرگز نگفته‌اند که کارگر و کارفرما از دو منشأ و ریشۀ خَلْقی و آفرینشی آفریده شده‌اند، نه؛ آن ها نمی گویند که آقای فلان کمپانی عظیم، مثلاً فلان کارتل، با کارگر فلان معدن، این ها از دو ریشه‌اند، از دو اصلند، نه؛ اما عملی که با هم انجام می دهند، مقرراتی که برای این دو گروه آدم می گذارند، وضع رفتاری که در جامعه میان این دو نوع انسان برقرار می‌کنند، چندان تفاوتی ندارد با آن مردمی که معتقد بودند این ها از دو اصل و دو منشأ و دو ریشه آفریده شده‌اند. برای عده‌ای امکانات بی نهایت، برای گروه زیادی امکانات صفر. عده‌ای ثروت تمام عالم را به نفع خودشان استثمار می‌کنند، عده‌ای دست رنج خودشان را هم اجازه ندارند تنها بخورند.
اختلاف طبقاتی به این معنیٰ _ هم _ صدق می‌کند و این در دنیا، امروز هست. بلکه حتی می خواهم بگویم این اختلاف طبقاتی، رذالت آمیزتر و مؤذیانه تر است از آن اختلاف طبقاتی آن روز. آن ها صاف می‌گفتند که بله، ما با هم دیگر تفاوت داریم؛ این ها می‌گویند که ما برادریم با هم، همه در یک ترازیم، ما اصلاً حامی حقوق شما هستیم، اما در عمل می بینیم که این جور نیست، در عمل همان تمایز وجود دارد (همان215) از بیان مقام عظمای ولایت روشن است که تعَهُّد برآمده از توحید، بی طبقه بودن جامعه موحدین از حیث اقتصادی است. چه سیاستی برای رسیدن به جامعه بی طبقه اقتصادی وجود دارد؟ نیاز به بحث دارد.
عابدین مؤمنی استاد دانشگاه تهران