خبرگزاری آریا - نماینده مردم ایذه، باغ‌ملک، دزپارت و صیدون در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی با بیان اینکه خوزستان به دلیل جایگاه ویژه‌ای که دارد در طول تاریخ کانون توجه بوده است، نوشت: واقعیت این است که خوزستان با نرخ بالای بیکاری و تورم مواجه است؛ این اعداد فقط شاخص‌های آماری نیستند، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی، مدیریت ناپایدار و تمرکزگرایی‌هایی است که مانع توسعه واقعی در این خطه شده است.
به گزارش سرویس سیاسی آریا به نقل از خانه ملت ، فرشاد ابراهیم پور نورآبادی نماینده مردم ایذه، باغ‌ملک، دزپارت و صیدون در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی با بیان اینکه خوزستان به دلیل جایگاه ویژه‌اینکه دارد در طول تاریخ کانون توجه بوده است، نوشت: واقعیت این است که خوزستان با نرخ بالای بیکاری و تورم مواجه است؛ این اعداد فقط شاخص‌های آماری نیستند، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی، مدیریت ناپایدار و تمرکزگرایی‌هایی است که مانع توسعه واقعی در این خطه شده است. متن یادداشت به شرح ذیل است؛
" بسم الله الرحمن الرحیم"
خوزستان استانی است که همواره در کانون توجه بوده؛ نه فقط به خاطر منابع سرشار نفت وگاز بلکه به دلیل جایگاه ویژه‌ای که در سرنوشت کشور دارد اما امروز می‌خواهم از چالشی بزرگ صحبت کنم؛ استانی که با وجود داشتن 80 درصد نفت و گاز ایران، همچنان با مشکلات اقتصادی و اجتماعی جدی دست و پنجه نرم می‌کند.
واقعیت این است که خوزستان با نرخ بالای بیکاری و تورم مواجه است؛ این اعداد فقط شاخص‌های آماری نیستند، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی، مدیریت ناپایدار و تمرکزگرایی‌هایی است که مانع توسعه واقعی در این خطه شده است.
این تناقض تلخ زمانی بیشتر به چشم می‌آید که ببینیم شرکت‌های بزرگ اقتصادی که منبع درآمد این استان هستند، عمدتاً در تهران مستقرند و سرمایه‌ها از خوزستان خارج می‌شود، اشتغال موجود هم بیشتر در صنایع نفتی است که به دلیل ساختار آن، اشتغال مولد و پایدار ایجاد نمی‌کند؛ همچنین گردش مدیران غیربومی که شناخت کافی از شرایط منطقه ندارند، به این وضعیت دامن زده است.
اما فقط اقتصاد نیست که خوزستان را تهدید می‌کند؛ بحران‌های زیست‌محیطی مثل خشک شدن تالاب‌ها، کاهش منابع آبی، فرسایش خاک و آلودگی هوا مشکلات را تشدید کرده‌اند؛ این مباحث مسائل اجتماعی را نیز به دنبال دارد؛ مهاجرت نیروی متخصص و افزایش حاشیه‌نشینی نمونه‌های بارزی از پیامدهای این بحران‌ها هستند.
آلودگی محیط‌زیستی ناشی از صنعت نفت، به خصوص گازهای فلر، سلامت مردم را به خطر انداخته و کیفیت آب و خاک را کاهش داده است. این مسائل باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
راه حل چیست؟ خوزستان باید الگویی برای توسعه متوازن و پایدار باشد. این مهم تنها زمانی اتفاق می‌افتد که درآمدهای نفتی به طور واقعی در خود استان سرمایه‌گذاری شوند، اشتغال بومی و صنایع دانش‌بنیان غیرنفتی رونق بگیرند، و حفاظت از محیط‌زیست به یک اصل اساسی تبدیل شود.
در کنار این‌ها، اصلاح نظام توزیع بودجه و شفاف‌سازی در تخصیص‌ها، از پایه‌های مهم پیشرفت خواهد بود؛ بدون این اقدامات، نمی‌توان امیدوار باشیم که خوزستان از بحران بیرون بیاید.
در پایان، باید بگویم که نرخ بیکاری و تورم فقط اعداد روی کاغذ نیستند، بلکه صدای مردمی هستند که سال‌هاست سهمی عادلانه از ثروت سرزمین خود نگرفته‌اند. اما هنوز امید هست؛ اگر اراده ملی و مدیریت درست در کار باشد، خوزستان می‌تواند به نقطه عطفی در مسیر توسعه ایران تبدیل شود./
پایان پیام