خبرگزاري آريا - دکتر سيدمحسن هاشمي با تأکيد بر اينکه سينما برخلاف ساير هنرها ذاتاً يک ابزار صرف نيست، گفت: سينما في نفسه يک حالت غيررحماني در خود دارد و آدم ها را با خودش مي برد. به همين دليل هم هست که در سينماي ايران افرادي را داشته ايم که در اوايل انقلاب آثار همچون «دو چشم بي سو» و «استعاذه» را رفتند بسازند، اما بعدها به سمت ساخت فيلم هايي همچون «سکس و فلسفه» سوق پيدا کردند.