خبرگزاری آریا -سرنوشت مذاکرات هسته ای، اینک به کانون پرسشهای بیپاسخ بدل گشته است. افکار عمومی، در پی سالها کشمکش و تعلیق، مصرانه از مسئولان پاسخ میطلبند، فرجام این توافق پرمناقشه چه بوده است؟ چرا دولتها از بیان صریح حقایق دریغ ورزیده و نقطه مبهم و حلقه مفقوده این ماجرا را با مردم در میان نمیگذارند؟
به گزارش خبرگزاری آریا؛مخالفان و موافقان، هر یک چه اهدافی را دنبال میکنند؟ غرب و شرق در این میان چه نقشی ایفا میکنند؟ مطالبات منطقی و غیرمنطقی ایالات متحده چیست؟ چرا مردم از درک مواضع و اهداف واقعی آمریکا زیاده خواه محروم شده و گویی نامحرم تلقی میشوند؟ منافع پنهان شرق در این معادله پیچیده چیست که مسیر احیای توافق را اینچنین دشوار و پر مانع ساخته است؟
بحرانی که از طریق واسطهگری برخی کشورها، بهویژه در موضوع مذاکرات هسته ای ، بر ایران تحمیل شده، به مراتب سنگینتر از هشت سال جنگ تحمیلی بوده است.
فشارهای ناشی از تورم افسارگسیخته و تحریمهای ظالمانه، امیدی برای مردم باقی نگذاشته است. در این میان، فرصتطلبان با سوءاستفاده از شرایط، به چپاول و غارت منابع ملی پرداخته و اعتماد عمومی را قربانی زیادهخواهیهای خود کردهاند. سرنوشت ایران برای این عده معدود، بیمعنا و بیاهمیت بوده است.
در آن سوی مرزها، آمال و آرزوهای آنان به حقیقت پیوسته و از محل سفره خالی این مردم رنجدیده، به ثروت و مکنت رسیدهاند. مردمی که هشت سال فرزندان خود را راهی جبهههای جنگ کردند تا از تمامیت ارضی وطن دفاع کنند و بهترین جوانان خود را فدای این مرز و بوم نمودند.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که عافیتطلبی را کنار گذاشته و با صداقت و شفافیت با مردم سخن بگویید. اطمینان داشته باشید که این مردم بارها امتحان خود را پس دادهاند و اگر صداقت شما را باور کنند، همچون گذشته دوشادوش شما برای حفاظت از وجب به وجب خاک ایران عزیز جانفشانی خواهند کرد. بنابراین، برای حفظ این اعتماد مهم، باید تلاش کنید تا رابطهای صادقانه با مردم برقرار کنید.
اگر با مردم شفاف باشید، آنها خواهند توانست به بهترین نحو با زیادهخواهان داخلی و خارجی مقابله کنند. بازسازی این اعتماد، نه تنها موجب اتحاد و همبستگی ملی میشود، بلکه به حکومت نیز این امکان را میدهد تا با قدرت بیشتری در برابر فشارهای بینالمللی ایستادگی کند.
در این راستا، مسئولان باید اقداماتی جدی و کارآمد انجام دهند تا به این هدف دست یابند وگرنه ادامه رفتارهای فعلی فقط به تشدید ناامیدی و بیاعتمادی منجر خواهد شد و نشانهای از فرسایش و چالشهای فزاینده در رابطه بین حکومت و مردم خواهد بود.
محمدرضا ایازی
کارشناس ارشد علوم سیاسی و روزنامهنگار