خبرگزاری آریا -امیرحسین ثابتی، نماینده مردم محترم تهران در مجلس، در صحن علنی با لحنی تند و پرطمطراق از رئیس قوه قضائیه پرسیده است: «چرا اصل 142 قانون اساسی مسکوت مانده؟ آیا در این کشور هیچ مسئولی نبوده که اموالش در دوران مسئولیت به شکل نامشروع افزایش پیدا کرده باشد؟» او همچنین محل سکونت حسن روحانی را به‌عنوان مصداق مطرح کرده و خواستار بررسی اموال او شده است.
به گزارش خبرنگار ما در تبریز؛در نگاه نخست، این سخنان جلوه‌ای از مطالبه‌گری و عدالت‌خواهی دارد، اما آیا این حقیقت ماجراست؟ آیا این دغدغه‌ای واقعی برای مبارزه با فساد است، یا صرفاً ابزاری برای حذف سیاسی رقبا؟
اگر واقعاً اجرای اصل 142 قانون اساسی اولویت است، چرا فقط برخی چهره‌های خاص مورد حمله قرار می‌گیرند؟ چرا نمایندگان پایداری در دوران دولت هم‌فکرانشان در برابر تخلفات اقتصادی، فسادهای گسترده، قراردادهای رانتی و انتصاب‌های مسئله‌دار سکوت کردند؟
جامعه ما سال‌هاست که با بحران‌های عمیق اقتصادی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کند. تورم افسارگسیخته، کاهش ارزش پول ملی، سقوط سطح رفاه، بیکاری گسترده، ورود بی‌ضابطه میلیون‌ها اتباع خارجی غیرمجاز، رکود تولید و فسادهای ساختاری، به مهم‌ترین دغدغه‌های مردم تبدیل شده‌اند. اما به‌جای پاسخگویی درباره این مسائل، برخی نمایندگان مجلس به دنبال جنجال‌آفرینی بر سر موضوعاتی هستند که نه گرهی از مشکلات کشور باز می‌کند و نه کمکی به معیشت مردم خواهد کرد.
عمده این جنجال‌ها بیشتر با هدف جلب توجه و مطرح شدن انجام می‌شود تا رسیدگی به مشکلات واقعی مردم. در حالی که کشور با بحران‌های جدی روبه‌روست، انتظار می‌رود که نمایندگان مجلس به‌جای بازی‌های رسانه‌ای، بر حل مشکلات اساسی معیشتی و اقتصادی تمرکز کنند.
امروز مهم‌ترین مطالبات مردم عدالت بی‌طرفانه، مقابله با فساد در تمام سطوح، کاهش فشارهای اقتصادی، و بازگشت امید به زندگی است. اما سیاست‌بازان همچنان به دنبال حاشیه‌سازی برای منحرف کردن افکار عمومی از مشکلات واقعی‌اند.
چرا در برابر دیگر فسادها سکوت کرده‌اید؟
اگر هدف، اجرای اصل 142 قانون اساسی است، چرا این مطالبه‌گری محدود و گزینشی است؟ چرا در برابر مفاسد اقتصادی سایر مسئولان سکوت شده است؟ چرا نمایندگان پایداری در برابر قراردادهای رانتی، حیف‌ومیل اموال عمومی، فرار مالیاتی گسترده، و شبکه‌های فساد سازمان‌یافته که کشور را به این روز انداخته‌اند، موضع‌گیری نمی‌کنند؟
اگر عدالت‌خواهی واقعی است، چرا درباره سوءمدیریت‌های فاجعه‌بار دولت مداحان، که با ورود بی‌ضابطه اتباع خارجی و افزایش فشار بر زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی کشور، معادلات جمعیتی را به هم زده است، سخنی گفته نمی‌شود؟ آیا ناترازی انرژی یک‌شبه اتفاق افتاده است؟
چرا نمایندگان جبهه پایداری ها از FATF سخن نمی‌گویند؟ چرا به بازی‌های پنهانی و دل و دوز روس‌ها اشاره نمی‌شود که در این بحران‌ها نقش دارند؟ سکوت در برابر این مسائل نشان از آن دارد که برخی به‌جای توجه به چالش‌های اصلی کشور، تنها به بازی‌های سیاسی پرداخته و از مسئولیت‌های خود شانه خالی می‌کنند.
در حالی که مردم درگیر مشکلات اساسی زندگی هستند، کمتر از دو هفته دیگر قرار است نوروز از راه برسد. اما آیا در شرایطی که شادی و امید از جامعه رخت بربسته، نیم‌میلی شادی برای مردم لازم نیست؟ آیا نمی‌توان حداقل در این ایام، به‌جای دامن زدن به التهاب و درگیری‌های سیاسی، اندکی فضا را آرام کرد؟
مردم دیگر دل‌خوشی از بازی‌های سیاسی و کشمکش‌های بی‌حاصل جناح‌ها ندارند و از این شرایط به ستوه آمده‌اند. آنچه امروز برایشان مهم است، تأمین امنیت اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار، بهبود خدمات آموزشی و درمانی، کاهش فشارهای معیشتی و مهار تورم افسارگسیخته است.
رفتارهای آرمانی و گفتارهای ایدئولوژیک دیگر پاسخگوی نیازهای واقعی مردم نیست. مردم از شما شفافیت، صداقت، عمل و اجرای وعده‌ها در چارچوب قانون را می‌خواهند، نه بیشتر و نه کمتر. آن‌ها به دنبال حقیقت و مسئولیت‌پذیری هستند، نه شعارهای بی‌پایه و اساس.
مردم نه وعده‌های تکراری می‌خواهند، نه نمایش‌های عدالت‌خواهی؛ بلکه اقدام عملی برای بهبود کیفیت زندگی و بازگرداندن امید به آینده را می‌طلبند.
سیاست‌مدارانی که امروز درگیر منافع جناحی خود هستند، فراموش نکنند که فردایی هم هست؛ روزی که مردم از کسانی که برای حفظ قدرت، آن‌ها را فدای منافع خود کرده‌اند، حساب خواهند کشید. اگر روزی باشد که حساب و کتابی در کار باشد، قطعاً آه مظلومان دامن ظالمان را خواهد گرفت.
بدانید مردم با نظام و انقلاب در طول 46 سال همراه بودند، اما این شما بودید که در میانه راه مسیر را منحرف کردید و اعتماد و اعتقاد مردم را حتی نسبت به دین و آیین خدشه‌دار ساختید. اگر باور ندارید، پیشنهاد می‌کنم تحقیقی میدانی از دانشگاه‌های معتبر کشور انجام دهید؛ این یک محک برای رفتار همگان است.
در پایان، به یاد داشته باشید که شهیدان عزیز ما، که برای اعتلای ایران و ایرانی جان خود را فدای کشور کردند، همواره نماد راستین فداکاری و ایثار هستند. روز قیامت خواهید دید که چگونه پاسخگوی خون آن‌ها خواهید بود!
محمدرضا ایازی کنشگر سیاسی و روزنامه نگار