خبرگزاری آریا -عملیات کربلای 6 در روز 23 دی ماه 1365 با رمز "یا فاطمه الزهرا (س)" در منطقه عمومی سومار آغاز شد. این عملیات، تنها چهار روز پس از اجرای عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه به انجام رسید و یکی از مراحل مهم دفاع مقدس بود.
به گزارش خبرگزاری آریا در تبریز؛دشمن با استفاده از بمباران شیمیایی وسیع، از جمله در بیمارستان صحرایی سومار، سعی داشت جلوی پیشروی رزمندگان اسلام را بگیرد. اما اراده پولادین رزمندگان اسلام هیچ‌گاه نتواست تحت تأثیر این حملات قرار گیرد.
هدف‌های پیش‌بینی‌شده در این عملیات تا حد زیادی تأمین نشد، اما آنچه که مهم‌تر از همه بود، آزادسازی 40 کیلومتر مربع از خاک میهن اسلامی و پشتیبانی موفق از عملیات کربلای 5 در شلمچه بود. این عملیات اثبات کرد که دشمن نه تنها از زمین بلکه از آسمان نیز نمی‌تواند سد راه فداکاری‌های مجاهدان اسلام شود.
در این میان، در کنار نبردهای بی‌وقفه، شهدای ما همچون نورهای درخشانی در دل تاریکی جنگ می‌درخشیدند. شما گلگون‌کفن‌ها که مرام‌تان همچون قلعه‌های فتح خیبر، استوار و بی‌پایان بودید. شما با ندای "الله‌اکبر" خود، در دل‌های دشمن وحشت می‌آفریدید و در نبردهای بی‌پایان، کرخه و فرات را به زانو در می‌آوردید. ارتفاعات ژاژیله، شاخ قشان، گولان و دشت بالوسه، در برابر اراده شما تسلیم می‌شدند.
شهدای کربلای 6، که در این عملیات جان خود را فدای وطن کردند، به مانند قهرمانانی بی‌ادعا بودند که در تاریخ ثبت خواهند شد. آنها نه تنها 40 کیلومتر مربع از خاک وطن را آزاد کردند، بلکه معنای واقعی فداکاری و ایثار را در برابر دشمنان اسلام نشان دادند. شما بودید که در برابر بمب‌های شیمیایی و حملات وحشیانه دشمن، همچنان ثابت‌قدم ایستادید و از وطن خود دفاع کردید. شما بودید که سرپل ذهاب، صالح‌آباد، کرند غرب و اسلام‌آباد را با فداکاری‌های خود به افتخار رساندید و ماووت را به زانو در آوردید.
هیچ کتابی جز کتاب خدای متعال و نهج البلاغه مولا علی (ع) در آیین ما مقدس نیست، مگر اینکه نام شما در آن ثبت شده باشد. فرشتگان آسمان با دستانی پر از محبت و آغوشی گرم به استقبال شما شتافتند، زمانی که با قلبی شکسته و اراده‌ای استوار، پر از عشق به وطن، به سوی آسمان پر کشیدید.
یاد شما همیشه در دل‌ها و ذهن‌ها مانند ستاره‌ای درخشان باقی خواهد ماند. مادران و پدران شما ««شما را چون اسماعیل»»، قربانی بزرگ‌ترین عشق به وطن می‌دانند. لحظات عروج شما به آسمان، همچون نوری جاودانه در تاریخ این سرزمین می‌درخشد و هیچ‌گاه از یادها نمی‌رود. شما که جان خود را فدای خاک پاک میهن کردید، هیچ‌گاه فراموش نخواهید شد. فداکاری و ایثار شما در تاریخ این سرزمین و در دل نسل‌های آینده همواره به‌عنوان میراثی ارزشمند باقی خواهد ماند.
هرچند که برخی از مسئولان با پروژه‌های تاراج و اختلاس، ذهن و دل مردم را آزرده کرده و می‌کنند، باید بدانند که هیچ‌کدام از آنها قادر به کمرنگ کردن فداکاری‌های شما نیستند. آقازاده‌ها هر کجا که بروند، هیچ‌وقت به اندازه یک تار موی شهید نمی‌ارزند. شما از جان گذشتید تا به ما آزادی و عزت هدیه دهید. یاد شما در قلب این ملت همیشه زنده خواهد ماند.
چرا روزهای پرافتخار عملیات‌های دفاع مقدس به فراموشی سپرده می‌شود؟ چرا سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی، که وظیفه زنده نگه‌داشتن این ارزش‌ها را بر عهده دارند، کوچک‌ترین توجهی به این ایام ندارند؟ مگر چه شده است که مرام و ایثار رزمندگانی که جان خود را فدای وطن کردند، امروز در سایه بی‌توجهی کمرنگ می‌شود؟
جبهه‌ندیده‌ها و آقازاده‌های بی‌چشم‌ورو، با اختلاس‌ها و سوءاستفاده‌ها، ذهن و دل مردم را از مفاهیم حقیقی ایثار دور کرده‌اند. از سوی دیگر، عده‌ای نیز با رفتارهای ناصواب و بهره‌برداری شخصی از واژه‌های مقدسی چون «جبهه» و «ایثار»، این مفاهیم را در نگاه جوانان بی‌ارزش جلوه داده‌اند. خداوند از آنان که این بی‌تفاوتی و بی‌اعتمادی را در جامعه رواج داده‌اند، نگذرد.
قهرمانان وطن در تمام آیین‌ها و فرهنگ‌ها نماد مقدس و ارزشمند ایثار بوده و عزیز شمرده می‌شوند. چرا باید نگاه ابزاری به آنها داشت؟ هرکس که از این نام‌های والا و الگوهای درخشان برای منافع مادی سوءاستفاده کند، خائن است و اصالت این مفاهیم را به باد می‌دهد. نباید اجازه دهیم این میراث گران‌بها، که هویت و عزت این سرزمین است، در سایه بی‌تفاوتی‌ها کمرنگ شود.
این مطالب به قلم محمدرضا ایازی، جانباز سرافراز جنگ تحمیلی، که با حضور در عرصه‌های گوناگون دفاع مقدس از نثار جان در راه وطن و آزادی دریغ نکرده است، تدوین شده است. او می‌گوید: «اطمینان دارم اگر فرصت داده شود، دولت پزشکیان، در کنار تحقق هزاران آرزو و آمال مردم ایران، به این مهم نیز بهای اساسی خواهد داد؛ «چرا که خود نیز از جنس همان ایثارگران و رزمندگان است، در میدان‌های سخت نبرد آبدیده شده است و به مرام آنان عشق می‌ورزد.»