خبرگزاری آریا -سینمای ایران، علی‌رغم موفقیت‌های چشمگیر در سطح بین‌المللی و کسب جوایز متعدد در جشنواره‌های معتبر جهانی، همچنان با چالش‌های اساسی در داخل کشور مواجه است. موفقیت‌های سینمای ایران در جشنواره‌های جهانی نتیجه استعدادهای برجسته و آثار هنری متعهد است، اما این موفقیت‌ها نتوانسته‌اند به‌طور کامل به تحولی پایدار در سینمای داخلی و بومی منجر شوند. در این یادداشت، قصد داریم به عواملی بپردازیم که سینمای ایران را از استفاده کامل از پتانسیل‌های خود بازداشته و مانع رشد همه‌جانبه آن شده است.
به گزارش خبرگزاری آریا از خوزستان؛یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سینمای ایران محدودیت‌های ساختاری است. اگرچه تولیدات سینمایی ایرانی در سطح جهانی از اعتبار بالایی برخوردارند، اما در داخل کشور، سینما با مشکلات ساختاری بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند. این مشکلات، بیشتر به نبود زیرساخت‌های مناسب برای تولید و توزیع آثار سینمایی حرفه‌ای برمی‌گردد. سینمای ایران هنوز از لحاظ فنی و تجهیزاتی در بسیاری از بخش‌ها از استانداردهای جهانی فاصله دارد. به‌عنوان مثال، سالن‌های سینما در برخی نقاط کشور حتی از حداقل امکانات برای ارائه فیلم‌های باکیفیت پایین‌تر برخوردارند. این مشکل در برخی مناطق، به‌ویژه در استان‌های دور از مرکز، بیش از پیش احساس می‌شود و باعث می‌شود که تولیدات سینمایی نتوانند به سطح استانداردهای جهانی دست یابند.
از سوی دیگر، فقر تنوع در موضوعات سینمایی یکی دیگر از مشکلات سینمای ایران است. در حالی که سینمای ایران توانسته است در عرصه‌های مختلف اجتماعی و انسانی تأثیرگذار باشد، اما به‌طور کلی تمرکز آن بیشتر بر موضوعات مشابه اجتماعی و خانوادگی است. این مسأله منجر به تکرار در آثار سینمایی و از دست رفتن جذابیت اولیه برای مخاطبان داخلی و جهانی شده است. سینما به‌عنوان یک رسانه هنری باید قادر باشد تا به انواع موضوعات و ژانرهای مختلف بپردازد. اگر سینماگران ایرانی بتوانند با دیدی گسترده‌تر به مسائل نگاه کنند و به موضوعات جدید و متنوع‌تر پرداخته و از انواع سبک‌های فیلم‌سازی بهره بگیرند، قادر خواهند بود تا جایگاه خود را در عرصه جهانی بهبود بخشند.
کمبود منابع مالی و سرمایه‌گذاری از دیگر موانع عمده در مسیر رشد سینمای ایران است. با وجود اینکه سینمای ایران در عرصه‌های جهانی شناخته شده است، اما حمایت‌های مالی و سرمایه‌گذاری در این صنعت، به‌ویژه در بخش فیلم‌های مستقل، همچنان ناکافی است. بسیاری از فیلمسازان ایرانی برای تأمین هزینه‌های تولید و پخش آثار خود با مشکلات جدی روبرو هستند. این کمبود منابع مالی، محدودیت‌هایی را در تولید آثار با کیفیت بالا ایجاد کرده و باعث می‌شود که سینماگران نتوانند به طور کامل پتانسیل‌های خود را در عرصه فیلم‌سازی بکار بگیرند. با ایجاد فضاهای حمایتی مالی و جلب سرمایه‌گذاران، می‌توان به رشد و توسعه سینما در ایران کمک کرد.
یکی از مسائل اساسی در سینمای ایران نقد سینمایی حرفه‌ای و سازنده است. در بسیاری از کشورها، نقد سینمایی به‌عنوان یک ابزار مهم در ارتقاء کیفیت آثار سینمایی شناخته می‌شود. اما در ایران، نقدهای سینمایی بیشتر به سلیقه‌سنجی و نظرات شخصی محدود می‌شود و نقدهای تخصصی و علمی به‌طور جدی در این عرصه وجود ندارد. این فقدان نقد علمی و حرفه‌ای باعث می‌شود که سینماگران قادر به دریافت بازخوردهای مؤثر و مفید برای بهبود آثار خود نباشند. نقد حرفه‌ای می‌تواند به ارتقای کیفیت فیلم‌ها و تولید آثار هنری بالاتر کمک کند و سینمای ایران را از سطح سلیقه‌سنجی‌ها به تحلیل‌های عمیق‌تر سوق دهد.
در نهایت، ارتباط و همکاری با سینماهای جهانی می‌تواند یکی از مسیرهای مهم برای توسعه سینمای ایران باشد. سینمای ایران هنوز نتواسته است به‌طور کامل از ظرفیت‌های بازارهای جهانی و ارتباط با سینماگران بین‌المللی بهره‌برداری کند. با توجه به موفقیت‌های پیشین سینمای ایران در جشنواره‌های جهانی، سینماگران ایرانی باید به گسترش همکاری‌های بین‌المللی توجه بیشتری داشته باشند. این همکاری‌ها می‌توانند فرصت‌هایی برای فیلمسازان ایرانی به‌وجود آورند که در نتیجه آن، سینمای ایران بتواند خود را در سطح جهانی معرفی کرده و از تجربیات بین‌المللی بهره‌برداری کند.
در مجموع، سینمای ایران به‌رغم دستاوردهای زیادی که در سطح جهانی داشته، همچنان با چالش‌های عمده‌ای در عرصه داخلی روبرو است. این مشکلات بیشتر ناشی از محدودیت‌های ساختاری، کمبود منابع مالی، فقدان نقد حرفه‌ای و نداشتن تنوع در موضوعات سینمایی است. اگر سینمای ایران بتواند به این مسائل توجه کرده و به‌طور جدی برای رفع آن‌ها اقدام کند، می‌تواند به‌عنوان یک صنعت پیشرو در سطح جهانی مطرح شود و پتانسیل‌های خود را در عرصه بین‌المللی به منصه ظهور برساند.
پایان پیام./