خبرگزاری آریا-مطالعه نشان می‌دهد که پیری سریع با افزایش خطر ابتلا به سرطان زودرس مرتبط است و به تحقیق در مورد اقدامات پیشگیرانه متناسب با سن بیولوژیکی نیاز دارد.
به گزارش سرویس علمی آریا به نقل از ساینس تک دیلی؛بر اساس تحقیقات ارائه شده در نشست سالانه انجمن آمریکایی تحقیقات سرطان (AACR) 2024، که در 5 تا 10 آوریل برگزار شد، پیری سریع در گروه‌های تولد اخیر شایع‌تر بود و با افزایش بروز تومورهای جامد زودرس مرتبط بود.
رویی تیان، MPH، دانشجوی فارغ التحصیل در آزمایشگاه Yin Cao، ScD، MPH در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، گفت: "انواع سرطان های متعدد در بین بزرگسالان جوان در ایالات متحده و در سطح جهان به طور فزاینده ای رایج می شوند." "درک عواملی که باعث این افزایش می شود، کلیدی برای بهبود پیشگیری یا تشخیص زودهنگام سرطان در نسل های جوان و آینده خواهد بود."
تیان و همکارانش این فرضیه را مطرح کردند که افزایش سن بیولوژیکی، که نشان‌دهنده پیری سریع است، ممکن است به ایجاد سرطان‌های زودرس کمک کند، که اغلب به عنوان سرطان‌هایی که در بزرگسالان کمتر از 55 سال تشخیص داده می‌شوند، تعریف می‌شوند. تیان توضیح داد که برخلاف سن تقویمی - که مدت زمان زنده بودن یک فرد را اندازه می گیرد - سن بیولوژیکی به وضعیت بدن و فرآیندهای فیزیولوژیکی فرد اشاره دارد و قابل تغییر در نظر گرفته می شود.
او افزود: «برخلاف سن تقویمی، سن بیولوژیکی ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سلامت روان و استرس‌های محیطی باشد.» شواهد انباشته نشان می‌دهد که نسل‌های جوان ممکن است سریع‌تر از آنچه پیش‌بینی می‌شد پیر شوند، احتمالاً به دلیل قرار گرفتن زودهنگام در معرض عوامل خطر مختلف و شرایط محیطی. با این حال، تأثیر پیری سریع بر رشد زودرس سرطان نامشخص است.
برای بررسی ارتباط بین سن بیولوژیکی و خطر ابتلا به سرطان در افراد جوان‌تر، تیان و همکارانش داده‌های 148724 فرد را که در پایگاه داده UK Biobank نگهداری می‌شدند، بررسی کردند. آنها سن بیولوژیکی هر شرکت کننده را با استفاده از 9 نشانگر زیستی موجود در خون محاسبه کردند: آلبومین، آلکالین فسفاتاز، کراتینین، پروتئین واکنشی C، گلوکز، میانگین حجم سلولی، عرض توزیع گلبول های قرمز، تعداد گلبول های سفید و نسبت لنفوسیت. افرادی که سن بیولوژیکی آنها بالاتر از سن تقویمی آنها بود به عنوان پیری تسریع شده تعریف شد.
تیان و همکارانش ابتدا پیری تسریع شده را در گروه‌های تولد ارزیابی کردند و دریافتند افرادی که در سال 1965 یا پس از آن متولد شده‌اند، 17 درصد بیشتر از متولدین سال‌های 1950 تا 1954، احتمال پیری سریع‌تری دارند. سرطان های شروع شده آنها دریافتند که هر افزایش انحراف معیار در پیری سریع با 42 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه زودرس، 22 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان زودرس دستگاه گوارش و 36 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان زودرس رحم مرتبط است. پیری سریع تأثیر قابل توجهی بر خطر ابتلا به سرطان ریه با شروع دیررس ندارد (در اینجا به عنوان سرطان تشخیص داده شده پس از سن 55 سالگی تعریف می شود)، اما به ترتیب با 16 و 23 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان های گوارشی و رحمی با شروع دیررس همراه بود.
تیان گفت: «با بررسی رابطه بین تسریع پیری و خطر ابتلا به سرطان‌های زودرس، دیدگاه جدیدی در مورد علت مشترک سرطان‌های زودرس ارائه می‌کنیم.» اگر تایید شود، یافته‌های ما نشان می‌دهد که مداخلات برای کند کردن پیری بیولوژیکی می‌تواند راه جدیدی برای پیشگیری از سرطان باشد و تلاش‌های غربالگری متناسب با افراد جوان‌تر با نشانه‌های پیری تسریع‌شده می‌تواند به تشخیص زودهنگام سرطان کمک کند.
تحقیقات آتی از تیان و همکارانش با هدف کشف مکانیسم‌هایی که پیری سریع و سرطان‌های زودرس را برای توسعه استراتژی‌های دقیق پیشگیری از سرطان هدایت می‌کنند، خواهد بود.
یکی از محدودیت‌های این مطالعه این است که همه شرکت‌کنندگان از بریتانیا بودند، که ممکن است تعمیم یافته‌ها را به جمعیت‌هایی با زمینه‌های ژنتیکی، سبک زندگی و مواجهه‌های محیطی متفاوت محدود کند. تیان خاطرنشان کرد که اعتبار سنجی در جمعیت های مختلف مورد نیاز است.