
خبرگزاری آریا - تصویر فتوشاپ شده از«جوزف عون» رئیس جمهور لبنان و «احمد الشرع» رئیس دولت جدید سوریه در کنار دیگر رهبران سازشکار با اشغالگران اسرائیلی تصادفی نیست بلکه بخشی از تله جدیدی است که توسط «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسرائیل پهن شده است.
تله جدید، توافقنامههای ادعایی «آبراهام» است که ترامپ در سال 2016 در دوره اول ریاست جمهوری خود مطرح کرد. این توافقنامه ها منجر به سازش امارات، مغرب، سودان و بحرین با اسرائیل با میانجیگری آمریکا شد و پس از آن روابط اعراب و اسرائیل شاهد چندین تحول بود.
- در اکتبر 2020، یک هیات اماراتی برای اولین بار به طور رسمی به سرزمین های اشغالی سفر و توافقنامههایی در زمینههای اقتصاد، سرمایهگذاری، هوانوردی و معافیت ویزایی امضا کرد.
- در دسامبر 2021، نفتالی بنت در اولین سفر رسمی یک نخست وزیر رژیم اسرائیل به امارات، وارد ابوظبی شد.
- در 3 فوریه 2022، بنی گانتز وزیر جنگ وقت رژیم اسرائیل، در یک سفر اعلام نشده وارد بحرین شد و این سفر همزمان با اعلام امضای توافقنامه امنیتی بین دو طرف بود.
«آبراهام» نامی است که از حضرت ابراهیم علیه السلام، پدر پیامبران سه دین توحیدی اسلام، مسیحیت و یهودیت الهام گرفته شده است. هدف فرضی چنین نامگذاری همزیستی است، اما چه نوع همزیستی میتواند با یک رژیم صهیونیستی جنایتکار مانند «اسرائیل» وجود داشته باشد؟
ترامپ میگوید ایران مانع پیوستن کشورهای جدید به توافقنامه های آبراهام بود، اما جنگ 12 روزه راه را برای یک خاورمیانه جدید و امضای صلح توسط کشورهای جدید با رژیم اسرائیل هموار کرد.
«تام باراک» فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه، با بیان اینکه جنگ بین ایران و رژیم اسرائیل راه را برای مسیری جدید در خاورمیانه هموار میکند، توافق صلح را به ویژه برای سوریه و لبنان یک ضرورت دانست.
هفته گذشته، تصویری از تعدادی از سران کشورهای عربی، از جمله احمد الشرع و جوزف عون، در فضای مجازی منتشر شد.
در بحبوحه تنشهای منطقهای و کشمکش های سیاسی، رسانههای اجتماعی اخیراً مملو از تصاویری تبلیغاتی شدهاند که گفته میشود در تلآویو نصب شده است. این تصاویر، جوزف عون رئیسجمهور لبنان را در کنار بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم اسرائیل، دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا و چندین رهبر عرب تحت شعار قابل توجه «فرصتی جدید برای خاورمیانهای جدید» نشان می دهد.
درست است که این تصاویر فتوشاپ شده است، اما آمریکاییها و اسرائیلیها در تلاشند تا آن را به واقعیت تبدیل کنند.
فرستاده آمریکا میگوید احمد الشرع خواهان صلح با رژیم اسرائیل است. به گفته برخی منابع، الشرع خواستار عقب نشینی این رژیم از خاک سوریه قبل از امضای صلح است.
در مقابل، «گدعون ساعر» وزیر خارجه رژیم اسرائیل بر موضع ثابت این رژیم در قبال بلندیهای جولان تأکید و اعلام کرد که «اسرائیل» در هرگونه توافقنامه صلحی درباره هیچ بخشی از بلندیهای جولان مذاکره نخواهد کرد.
جوزف عون رئیس جمهور لبنان در مورد این تصاویر اظهار نظری نکرد، اما در عوض موضع قبلی خود را تکرار کرد و اظهار داشت که لبنان میخواهد کشوری بیطرف باشد و با هیچکس مشکل ندارد و فقط میخواهد سرزمین خود را آزاد و مرزهای خود را با رژیم اسرائیل ترسیم کند.
رئیس جمهور و نخست وزیر لبنان بر سر موضع انحصار سلاح در دست حکومت لبنان توافق دارند، اما آمریکا دیگر به این موضعگیریها راضی نیست و خواهان اقدام عملی است. بنابراین، تام باراک فرستاده آمریکا، منتظر پاسخ دولت لبنان و خواهان اقدام عمومی علنی برای خارج کردن سلاح ها از دست حزبالله است، یعنی دولت لبنان در جلسه ای تصمیم به خارج کردن سلاح از دست حزبالله با زور بگیرد.
این به معنای وقوع فتنه ای داخلی است، زیرا حزب الله از تحویل سلاح خود امتناع می ورزد. اگر دولت چنین تصمیمی بگیرد و از ارتش لبنان بخواهد آن را اجرا کند، مانند این خواهد بود که ارتش قبل از درگیری با حزب الله، با مردم درگیر شود، زیرا این سلاح ها متعلق به مردم است، نه فقط حزب الله.
اولین نکتهای که باراک با افراد ذیربط در لبنان مورد بحث قرار داد، سلاح حزبالله بود. او بر لزوم دادن پاسخی روشن به دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا تأکید کرد، زیرا دولت آمریکا با جدیت در حال رسیدگی به پرونده لبنان است.
در حالی که دولت لبنان در حال آمادهسازی پاسخی به نامه باراک است، شیخ «نعیم قاسم» دبیرکل حزب الله لبنان در مواضع خود صریح و روشن بود و به زبان عربی عامیانه گفت: «هیچکس نباید با ما شوخی کند، هیچکس نباید با ما بازی کند، هیچکس نباید بگوید که ما میتوانیم آنها را اینجا مطیع خود کنیم. ما فرزندان حسین هستیم، ما فرزندان سرور شهیدان امت هستیم. ما فرزندان معادله طلایی بین قدرت و ذلت هستیم ومحال است تَن به ذلّت دهیم.»
نظر شما چیست؟ لبنان به کجا میرود؟ به سوی یک رویارویی جدید با رژیم اسرائیل، یا افتادن در دام آمریکا و تن دادن به یک جنگ داخلی در صورت تسلیم شدن برخی در داخل لبنان (دربرابر فشارهای خارجی) و حرکت به سمت سازش و تسلیم شدن در قالب توافقنامه های آبراهام؟