خبرگزاری آریا - تصمیم عصر دیروز (چهارشنبه) مازن الفرایه، وزیر کشور اردن مبنی بر ممنوعیت فعالیت اخوان المسلمین در این کشور، تعطیلی تمام دفاتر، مصادره دارایی هایش، به ویژه با توجه به خبر بازداشت 16 نفر از اعضای این گروه که به گفته ی مقامات رسمی امنیتی، به خاطر ساخت موشک و پهپاد برای انجام اقدامات خرابکارانه در اردن بود ، دور از انتظار نبود.
بنابر این گزارش، نشریه الکترونیکی رای الیوم با انتشار سرمقاله ای به قلم عبدالباری عطوان تحلیلگر مشهور جهان عرب خاطرنشان کرد: شاید ممنوعیت فعالیت این جنبش اسلامی و تعطیلی دفاتر آن، پس از بیانیه محکم جنبش مقاومت اسلامی حماس و درخواست برای آزادی فوری همه ی 16 زندانی و زیر سؤال بردن اظهارات رسمی اردن در متهم کردن آنها به برنامه‌ریزی برای تضعیف امنیت ملی اردن با استفاده از موشک‌ها و پهپادها و ایجاد آشوب و خرابکاری صادر شد.
در این بیانیه تاکید شده است که انگیزه این جوانان " ملی گرایانه، شرافتمندانه و حمایت از مقاومت در برابر اشغالگران بوده و تحت هیچ شرایطی امنیت اردن را هدف قرار نمی دهند ."
مردم اردن در حال حاضر و به خاطر بحرانی شدن روابط دولت اردن و اخوان‌المسلمین که بزرگترین، قدرتمندترین و محبوب‌ترین گروه در کشور است، وضعیت بی‌سابقه‌ای از آشفتگی و تفرقه را تجربه می‌کنند. زیرا برخی با حمایت از دولت، از مشت آهنین در برخورد با این گروه و جلوگیری از هرگونه تخلفی که تهدید کننده ی امنیت و ثبات ملی کشور است، دفاع می کنند.
گروه دیگری نیز با حمایت از اخوان ، با هر گونه آسیبی که به آن وارد شود مخالف بوده و اظهارات رسمی درباره اهداف 16 فرد بازداشت شده را رد کرده و براین باورند که این افراد قصد ندارند قدمی برای خدشه دار کردن امنیت و ثبات اردن بردارند بلکه آنها «مبارزینی » هستند که می‌خواهند از همتایان خود در فلسطین اشغالی در جنگ نسل‌کشی و پاکسازی قومی حمایت کنند و این موشک‌ها، پهپادها و سایر سلاح‌ها را به آنجا قاچاق و ارسال کنند .
با توجه به مطالب بالا باید به چند نکته توجه کرد: نخست: شاید این اولین و خطرناک ترین باری است که روابط بین دو طرف - دولت اردن و اخوان المسلمین - در این لحظه تاریخی که اردن و کل منطقه تجربه می کنند، از یک اتحاد تاریخی به یک گسست کامل و شاید حتی رویارویی سقوط کرده است.
دوم: اخوان المسلمین اردن پیش از این هرگز به حمل یا ساخت سلاح که مطابق قانون داشتن آن جرم است ، متوسل نشده، زیرا قانون صراحتا می گوید که دولت و سازمان های متبوعش فقط مجاز به انجام این کار هستند و همین مساله روند اقدامات برای انحلال و ممنوعیت جنبش را سرعت بخشید .
سوم: تلاش گروه وابسته به اخوان برای ساخت و نه فقط در اختیار داشتن تسلیحاتی مانند موشک هایی با برد سه تا پنج کیلومتر، باعث ایجاد وحشت در میان نهادهای امنیتی اردن شده است، که هرگز چنین پیشرفتی را پیش بینی نمی کردند .
چهارم: ورود جنبش حماس به این بحران ـ که در اردن به ویژه در میان جوانان شرق و غرب اردن به دلیل استواری و دستاوردهای قهرمانانه اش در مقابله با اشغالگران اسرائیل از محبوبیت زیادی برخوردار است- و درخواست آزادی فوری این گروه و تاکیدشان بر این واقعیت که هدف آنان فقط اشغالگران اسرائیلی و نه امنیت اردن است و همین درخواست بدون شک تصمیم سازان اردن را خشمگین تر کرده است .
پنجم: کمرنگ شدن سریع گرایش‌های «سکولاریستی»، «چپ‌گرایی» و «ناسیونالیستی» در اردن به نفع همتایان اسلامی بنیادگرای خود که درتظاهرات پر شور و بی وقفه اسلام‌گرایان در حمایت از مقاومت در کرانه باختری و نوار غزه و انتقاد از دولت اردن به چشم می خورد. زیرا اردن به دلیل روابطش با آمریکا و حتی کشورهای غربی، و معاهده وادی عربه با اسراییل هیچ اقدام قاطعانه ای برای توقف جنگ نسل کشی و رفع محاصره غزه ، انجام نداده است. و اما مهم ترین شعار در همه اعتراضات لغو فوری این معاهده و جانبداری و حمایت از مقاومت اسلامی بود .
ششم: گسترش عملیات نظامی جوانان شرق اردن، یکی از بزرگترین قبایل اردنی، علیه اهداف اسرائیلی در قلب فلسطین اشغالی ، یا با قاچاق اسلحه و یا با شلیک به سربازان اسرائیلی صورت می گیرد، به طوری که چندی پیش ماهر الجازی، راننده کامیون از قبیله حویطات انجام داد و سه سرباز اسرائیلی را در گذرگاه الکرامه با تفنگ خود کشت.
ممنوعیت فعالیت اخوان المسلمین می تواند اقدامات دیگری به دنبال داشته باشد ، که مهم ترین آن ممنوعیت جبهه عمل اسلامی است که در انتخابات اخیر مجلس حدود 17 کرسی پارلمان را به دست آورد. اما، این اقدام - ممنوعیت جبهه و اخراج نمایندگان آن از پارلمان - می تواند به انحلال پارلمان فعلی و درخواست برای برگزاری انتخابات پارلمانی جدید بدون مشارکت اسلام گرایان (اخوان) منجر شود ”.
اردن در حال حاضر در حال گذار از مرحله حساس یا شاید خطرناک ترین مرحله تاریخ خود باشد.زیرا ممنوعیت فعالیت گروه قدرتمند و پرطرفدار اخوان‌المسلمین را صادر کرده که شاید این جنبش را حذف کند و رهبران تندرو آن را به رقابت «متعادل » و «عقلانی» وادارد .
نویسنده در پایان خاطرنشان می کند که پنج روز پیش در سفر به اردن ، با بسیاری از مقامات کنونی یا پیشین اردن که بیشتر آنها دارای مناصب بالایی بودند مانند برخی ازنخست وزیران پیشین دیدار کرده است که بیشتر آنها بر لزوم برخورد درست با بحران اخوان المسلمین و عدم تحریم این گروه تاکید داشتند تا امنیت، ثبات و وحدت ملی به خطر نیفتد اما دولت به دلایلی، سیاست مشت آهنین را برگزیده که خطرات بسیار زیادی دارد.