خبرگزاری آریا -
#روایت مهر
در مکتب مهر، عشق را مشق می‌کند
در دل روستایی دور در منطقه‌ی سیلاخور، مردی سال‌هاست که نه فقط معلم، بلکه پدری معنوی، هنرمندی بی‌ادعا، و چراغی روشن برای آینده‌ی کودکان روستاست.
مجتبی خسروی، آموزگار دبستان شهید علی منصوری، شانزده سال است که هر روز مسیر طاقت‌فرسای 300 کیلومتری از روستای سراب هنام تا بیاتان را طی می‌کند؛ نه فقط برای تدریس، بلکه برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر.
اما این تنها آغاز داستان اوست. خسروی با وجود ابتلا به بیماری خاص سلیاک و فشار خون بالا، هر روز با لبخند وارد کلاس می‌شود. هنوز هم بخشی از هزینه‌های تحصیل دانش‌آموزان نیازمند را خودش تقبل می‌کند، بدون هیاهو و چشمداشت.
او استادی توانا در کارهای فنی و نقاشی است، اما هنر و توانمندی‌اش را نه برای کسب درآمد، بلکه برای بهسازی مدرسه‌اش و دیگر مدارس منطقه صرف می‌کند؛ با کمترین امکانات و بدون کمک بیرونی.
اما شاید بزرگ‌ترین اثر او، تغییر مسیر زندگی دختران روستا باشد. سال‌ها دختران پس از دبستان، از تحصیل بازمی‌ماندند، اما با تلاش‌های مستمر خسروی، این روند شکسته شد و اکنون برخی از همان دختران در سطح استان افتخار می‌آفرینند.
مجتبی خسروی با سرودن شعر، تلفیق آموزش با هنر، ایجاد کارگاه‌های نقاشی و کشف استعدادهای پنهان، مدرسه را به فضایی دلخواه برای یادگیری تبدیل کرده است.
او هر روز در کلاس، بی‌هیاهو فرهنگ ایثار، عشق و انسانیت را مشق می‌کند؛ بی‌آن‌که بخواهد دیده شود… اما دیده می‌شود، در دل‌های کوچک و بزرگ، در ذهن نسلی که با مهر او بال می‌گیرد.
#روایت_مهر
این‌ها روایت‌هایی هستند از مهربانی‌های بی‌نام و نشان...
از معلم‌هایی که نه تیتر می‌شوند، نه ترند…
اما رد مهرشان تا همیشه در دل‌ها می‌ماند
#روابط عمومی آموزش و پرورش منطقه سیلاخور
